Wybierając się do Korei Południowej wiedziałem, że podstawowym przedmiotem, który muszę ze sobą zabrać to aparat i statyw. Szukając informacji o tym kraju widziałem na zdjęciach zbudowane z metalu i szkła wysokie drapacze chmur, nowoczesne metropolie pełne pięknej architektury, świateł, neonów i mieniących się kolorów. Wszystko to bardzo zachęcało, aby prawie każdego wieczoru wybrać się w dogodne miejsce, rozstawić statyw i poczekać na odpowiednie światło. Tak, powoli i nieśpiesznie, powstawała galeria nocnych zdjęć z Korei Południowej.

Wielkie tafle szkła poprzedzielane metalowymi kawałkami – Wszystko za dnia błyszczy, lśni i odbija promienie słoneczne. Czasami są to proste, bardzo geometryczne formy. Czasami architekt wykazał się większą fantazją i zrezygnował z prostoty przełamując bryłę budynku falą, niespodziewanym załamaniem, dziurą, uskokiem. Wprowadził chaos do stonowanej formy.
Chodząc po ulicach dużych metropolii Seulu czy Busanu widzimy jak w Korei Południowej nowoczesność łączy się, współgra lub czasami mocno kontrastuje z dawnymi czasami, z dawną zabudową, która pamięta często czasy dynastii Joseon. Centrum miasta, główne arterie komunikacyjne, a pomiędzy nimi stoi pałac, brama wejściowa lub pozostałości murów obronnych.

Jednak dzień to nie jest dobra pora na podziwianie strzelistych budowli Korei. Cierpliwie czekamy na zachód słońca, a tak naprawdę na czas chwilę po zachodzie. To najlepszy moment na wykonanie nocnych zdjęć miasta. „Blue hour” to moja ulubiona pora dnia. Niebo jest granatowego koloru, a sztuczne światła zaczynają rozgrzewać się. Wieżowce rozbłyskują pięknymi kolorami, a ważniejsze budynki miasta rozświetlają się. Rozmyte światła samochodów tworzą różnobarwne wstęgi, które opasają ulice miast. To, co mniej ważne ,spowite jest w ciemnościach, a reszta pięknie wychodzi na pierwszy plan.

Nocna fotografia miast pozwala zobaczyć metropolię w zupełnie innej odsłonie. Wystarczy wtedy być w odpowiednim miejscu, rozstawić statyw, poukładać odpowiednio kadr i zarejestrować scenę. Będąc w Korei Południowej staraliśmy się każdego wieczoru być w odpowiednim miejscu o odpowiednim czasie, aby móc uwiecznić piękno koreańskich miast po zachodzie słońca. Nie ma znaczenia, czy to strzeliste wieżowce, kolorowe mosty, stare pałace, czy po prostu ulice. Często, choć nie zawsze, mieliśmy szczęście do pogody i warunków meteo, dzięki czemu mogliśmy zarejestrować kilka kadrów prezentujących Koreę Południową po zachodzie słońca.

Zapraszam Was do mini przewodnika po nocnej fotografii w Korei Południowej. Polecam miejsca, które odwiedziliśmy i w których warto rozstawić wieczorem statyw i poczekać na odpowiednie światło (iluminacja). Kolejność punktów jest chronologiczna, gdyż ciężko byłoby mi wartościować, które miejsce jest lepsze, a które gorsze. Każde z nich ma coś ciekawego, ma coś unikatowego, coś co powoduje, że już teraz chciałbym tam wrócić.

Pałac Donggung w Gyeongju (Gyeongju Donggung Palace and Wolji Pond (경주 동궁과 월지, 안압지))

Pałac Donggung służył następcy tronu do organizowania ważnych wydarzeń, bankietów oraz podejmowania gości. Nazwa „Wolji” oznacza „staw, który odbija księżyc”.
Warto rozstawić swój statyw od strony stawu, aby wieczorem po zachodzie słońca móc zarejestrować pięknie podświetlone odbicie pałacu.

Dongbaekseom Island (동백섬) w Busan

Kamieniste wybrzeże wyspy Dongbaekseom stanowi doskonałe miejsce na nocną fotografię nadbrzeża Busan oraz daje przepiękny widok na rozświetlony (iluminacja) tysiącami ledowych lamp Gwangandaegyo Bridge (부산 광안대교). Spędziłem tu ponad 3 godziny i nie miałem dosyć.

Saeyeongyo Bridge (새섬 새연교) , Seogwipo na wyspie Jeju

Most, którego kształt wzorowany był na Tewu – charakterystycznej łodzi z wyspy Jeju. Wieczorem jest pięknie podświetlony różnobarwnymi lampami. Najlepszy widok na most jest z okolic wejścia od strony portu Seogwipo.

Seongsan Ilchulbong Peak (성산일출봉)

Wulkan Seongsan Ilchulbong ma zaledwie 182 metry wysokości, lecz w zupełności to wystarczy, gdyż rozpościera się z niego piękny widok na miasteczko, zatokę oraz w oddali majaczący najwyższy szczyt Korei Południowej – wulkan Halla-san. Warto pojawić się tu przed zachodem słońca i podziwiać cały spektakl.
W Internecie można znaleźć wiele informacji, że z tego szczytu jest także przepiękny widok na wschód słońca – nie potwierdzam tej informacji. Zdecydowanie lepszym rozwiązaniem jest wybranie się w okolice Gwangchigi Beach, gdzie będziemy mieli kadr na wschód słońca oraz szczyt.

Mury obronne w okolicach bramy Dongdaemun (Heunginjimun Gate) (동대문 – 흥인지문), Seul

Lekkie podwyższenie terenu z którego rozpościera się interesujący widok. Brama Heunginjimun ( Dongdaemun) pochodząca z 1398 roku na tle wysokich, współczesnych wierzowców wraz z intensywnym ruchem ulicznym.

Dongdaemun Design Plaza (동대문디자인플라자 (DDP)), Seul

Miejsce, które skupia artystyczne wydarzenia, wystawy oraz pokazy mody. Ciekawa bryła budynku, obok której nie da się przejść obojętnie.

Banpo Bridge Rainbow Fountain (반포대교 달빛무지개분수)

Most, z którego odbywają się wieczorem pokazy kolorowych fontann przy dźwiękach elektronicznej muzyki.

National Museum of Korean Contemporary History (대한민국역사박물관)

Na ostatnim piętrze budynku muzeum znajduje się taras widokowy, z którego mamy ładny widok na otaczające nas wieżowce oraz ruchliwą ulicę prowadzącą do interesującego Pałacu Gyeongbokgung.

Spodobała Wam się galeria nocnych zdjęć z Korei Południowej? A może dodalibyście jeszcze jakieś punkty, do których nie dotarłem, a stanowią dobre miejsce na nocną fotografię? Dajcie znać w komentarzu.

PS. Podróż do Korei Południowej odbyła się w terminie 4 – 20.10.2017 roku. Zapraszam do zapoznania się z relacją pisaną na gorąco podczas podróży „Korea Południowa – zapiski z podróży” oraz do wpisu „Korea Południowa – informacje praktyczne„, gdzie znajdziecie wiele przydatnych informacji.

Artykuły, które powinny Cię zaciekawić:

Korea Południowa noclegi – gdzie spać i co wybrać? Korea Południowa – informacje praktyczne Korea Południowa – zapiski z podróży Rodzinne rozterki i trudności fotografa Busan na nocnych zdjęciach Czym najlepiej podróżować po Korei Południowej? Wschód słońca z Sokolicy – rozważania fotografa amatora