Transport w Korei Południowej jest doskonale zorganizowany. Bardzo bogata sieć połączeń autobusowych, lotniczych i kolejowych ułatwia przemieszczanie się. Dworce autobusowe w wielu miastach położone są poza ich centrum, do którego później trzeba dojechać komunikacją miejską.

Będąc w Korei korzystaliśmy z autobusów kursujących między miastami, autobusów miejskich, metra, wypożyczyliśmy elektryczny trycykl oraz z wewnętrznych połączeń lotniczych. Poniżej znajdziecie szczegółowe opisy poszczególnych środków transportu, przykładowe ceny biletów oraz w jaki sposób je kupić.

Autobusy w Korei

Autobusy są bardzo wygodne i z dużą przestrzenią na nogi. Często fotele rozkładają się „prawie” do pozycji leżącej. Niektóre z nich mają droższe miejsca, gdzie w rzędzie są tylko 3 siedzenia i jeszcze szersze fotele. Dodatkowo autobusy oraz luki bagażowe są monitorowane. W autobusach międzymiastowych można spotkać zautomatyzowany sposób kontroli pasażerów i ich biletów. Każdy przed wejściem do autobusu musi zeskanować swój bilet, dzięki czemu jego miejsce zapali się na wyświetlaczu na pomarańczowo. Wcześniej to miejsce było zapalone na niebiesko, co oznaczało sprzedane, lecz osoba jeszcze nie pojawiła się w autobusie. Gdy ilość sprzedanych biletów równa się ilości zajętych miejsc, kontroler dworca autobusowego jeszcze raz wszystko sprawdza i kierowca z dokładnością, co do minuty odjeżdża

Przykładowe ceny autobusów w Korei

• bilet lotnisko Incheon – Andong Bus Terminal: 32 800 KRW/os
• bilet Andong Bus Terminal – Gyeongju Bus Terminal: 12 000 KRW/os
• bilet Gyeongju Bus Terminal – Busan Bus Terminal: 4 800 KRW/os
• cena biletu autobusu miejskiego: 1200 – 1700 KRW/os za przejazd

Metro w Korei

Duże miasta mają wspaniałe, nowoczesne i mega wygodne metro. To istna przyjemność przemieszczania się tym środkiem transportu publicznego. Czystość, wygoda i komfort jest naprawdę na wysokim poziomie. Człowiek praktycznie nie czuje, gdy metro startuje, jedzie, czy zatrzymuje się. Nic nie szarpie, nic nie kołysze – jest cisza i spokój. W wagonie metra są wyświetlacze, które pokazują przystanki w dwóch językach: koreańskim i angielskim.
Bilety kupuje się w specjalnych maszynach przed wejściem do stacji metra. Wystarczy wybrać interesującą nas stację docelową, aby wiedzieć ile należy zapłacić, uregulować karta lub gotówką należność (automat wydaje resztę) po czym następuje kodowanie karty. Dodatkowo w Seulu bilety jednorazowe zapisywane są na zwrotnych kartach magnetycznych – po skorzystaniu należy kartę zwrócić w „Card deposit machine”, aby otrzymać zapłaconą kaucję 500 KRW.

Standardowa cena przejazdu w I-strefie w Seulu to 1300 KRW, a w Busan 1600 KRW.

W Korei Południowej jest karta T-money and Cashbee, która działa w większości autobusów miejskich, podmiejskich oraz w metrze. Jednorazowy przejazd przy użyciu takiej karty jest tańszy o ok. 100 KRW i można przesiadać się do 30 min. Należy ją kupić, za 2500 KRW i zasilić dowolną ilością pieniędzy. Warto zapoznać się z szczegółowymi warunkami.
My nie korzystaliśmy z niej, gdyż dowiedzieliśmy się o niej zbyt późno. Warto jednak sobie przekalkulować, kiedy opłaca się wydać te 2500 KRW.

Samolot w Korei

Korea Południowa ma bardzo dobrze rozwiniętą siatkę połączeń lotniczych. Pomiędzy większymi miastami lata kilka linii lotniczych przynajmniej kilka razy dziennie. Mocno zdziwiliśmy się, gdy z lotniska Busan samoloty na wyspę Jeju startowały średnio, co 30 min przez cały dzień. Warto wcześniej kupić bilet poprzez stronę linii lotniczej, gdyż czym wcześniej, tym taniej (przy cenie, zależnie od linii, jest od razu podana kwota promocji). Korzystaliśmy z linii lotniczych Air Busan – wszystko bez problemu i o czasie za niewielkie pieniądze. W cenie biletu jest bagaż podręczny (10 kg) oraz bagaż nadawany do 15 kg, choć nikt restrykcyjnie nie pilnuje wagi bagażu.

Przykładowe ceny biletów lotniczych w Korei

• Lot Busan – Jeju: 45 200 KRW/os
• Lot Jeju – Seul: 66 200 KRW/os

Wypożyczenie skutera, tricyklu w Korei

Będąc na wyspie Udo chcieliśmy wypożyczyć skuter lub trycykl. W Korei Południowej aby móc wypożyczyć skuter trzeba posiadać Międzynarodowe Prawo Jazdy. Bez tego ani rusz. Dodatkowo – nie wiem czy my mieliśmy pecha, czy trafił nam się jakiś bardzo restrykcyjny pracownik wypożyczalni, ale pojawił się problem z naszym wydawanym w Polsce dokumentem.
Oglądaliście kiedyś dokładnie swoje Międzynarodowe Prawo Jazdy? Nigdzie nie ma tam napisu w języku angielskim „International Driving Licence”, przez co Koreańczycy, którzy słabo (prawie wcale) władają językiem angielskim nie mogli rozszyfrować, co ja im pokazuję. Co za masakra – dokument jest tak mało intuicyjny, mało czytelny i za granicą zdecydowanie nie pomaga. Co prawda pierwszy raz spotkałem się z tym, że ktoś go oglądał – wcześniej wypożyczałem skutery w Tajlandii, Indonezji, Malezji itd. i nigdy nie było problemu – a tu – był klops.
Koniec końców wypożyczyliśmy tricykl za 30 000 KRW na 3 godziny, ale było z tym trochę problemu z uwagi na brak magicznego napisu.

PS. Podróż do Korei Południowej odbyła się w terminie 4 – 20.10.2017 roku. Zapraszam do zapoznania się z relacją pisaną na gorąco podczas podróży „Korea Południowa – zapiski z podróży” oraz do wpisu „Korea Południowa – informacje praktyczne”, gdzie znajdziecie wiele przydatnych informacji.

Artykuły, które powinny Cię zaciekawić:

Czym podróżować po Filipinach? Autobus, łodzie, promy, skutery, samolot? Co wybrać? Busan na nocnych zdjęciach Street food w Korei czyli co warto zjeść na ulicy? Nocne zdjęcia w Busan w wersji czarno-białej Korea Południowa noclegi – gdzie spać i co wybrać? Korea Południowa – informacje praktyczne Korea Południowa. Esencja nowoczesnej Azji i raj dla fotografa